Chilling along the Eastcoast

Hallo allemaal!

De laatste keer dat ik schreef ging ik genieten van mijn laatste zondag in Brissy. Dat is gelukt! Wat een heerlijke dag, een echte 'sunday session'. Van hardlopen en een heerlijk ontbijtje in de ochtend tot een onvergetelijke avond in Melbourne Hotel en zingen op straat!

Op die term 'sunday session' zou ik graag even ingaan. Het is de perfecte term voor een echte Ozzie zondag. De Australiërs, als het relaxte volk dat ze zijn, genieten intens van hun vrije zondag. De zondagse kleren gaan aan (en dat verschilt van zwemkleren tot feestjurken) en families en vrienden komen samen om te bbq'en in het park/bij de zee, te gaan uiteten in een leuk restaurant maar voornamelijk om te drinken. Bier, ciders, cocktails, corona's, bundy rum en cola en ga zo maar door. Wijn wordt hier verrassend weinig gedronken naar mijn mening, vooral als je je bedenkt dat Australische wijnen in Nederland erg populair zijn.
Enfin, het gaat er bij de 'sunday session' om dat iedereen het naar zijn zin heeft, er wordt wat gekeuveld en de kinderen spelen met elkaar, alles is heel relaxed. Wat ik hiermee wil aanhalen is, waarom doen wij dit niet (meer)? Met familie, vrienden, buurtverenigingen of straten. Hierin zie je dat wij, als Nederlanders, behoorlijk individualistisch ingesteld zijn, we willen op zondag eindelijk wel eens tijd voor onszelf zodat we kunnen ontspannen. Maar het zou misschien nog wel leuker en meer ontspannend zijn om het idee van de Australiërs op te pakken. Stof tot nadenken? ;-)

Om mijn verhaal te vervolgen stapte ik de volgende dag op de bus naar Surfers Paradise en werd ik weer herenigd met mijn mate Marjolein. We verbleven 2 nachten in Southport, een wijk net boven Surfers, en het hostel staat zo ongeveer op de nummer 1 slechtste hostel gedurende mijn reis. Memorabel moment; ik ging naar de wc, spotte een kakkerlak, vertelde Mar erover, zij neemt een blaadje en schept hem zo tegen mijn been aan i.p.v. de deur uit. Van Surfers vonden we allebei meteen dat het net Miami is, ook al zijn we daar nog nooit geweest. Veel meer kan ik er niet over vertellen helaas.

Volgende stop was Noosa voor 4 nachten. Het hostel was prima, elke avond avondeten voor €3,00, een prachtige boulevard en mooie hotels en een lekker strand. We hebben 4 dagen genoten van zon, zee en strand, de 3 Schotten in onze kamer die we absoluut niet verstonden en onze voorliefde voor sarcasme. Wisten jullie trouwens dat je als je moet reanimeren dat kunt doen op 'Staying alive' van de Beegees? Ha ha ha ha staying alive staying alive.

Vanuit Noosa gingen we naar Rainbow beach, samen met de Scotties, van waaruit we onze tour naar Fraser Island gingen ondernemen. Het was ontzettend warm en we waren dan ook erg blij met het verkoelende zwembad. De kamer was weer oké (ook al hadden we een plastic matras) maar de keuken, zoals heel vaak, een ramp. Vies, slecht onderhouden (lees; van de 8 pitjes doen 3 het) en te klein voor het aantal backpackers. We maakten een avondwandeling naar Carlo Sandblow en het was magisch; een woestijn middenin een stadje dat maar bestaat uit 1 straat. We hebben hier een aantal prachtige kiekjes gemaakt van de zonsondergang, te bewonderen op facebook en instagram.

De 18e vertrokken we ontzettend enthousiast naar Fraser Island en de 20e kwamen we teleurgesteld terug. We waren niet erg onder de indruk van de prijs/kwaliteit verhouding van deze tour, om het maar even samen te vatten. Ik zal niet ingaan op de details maar wil jullie het volgende niet onthouden. We betaalden €240,00 en sliepen in een tentje op de grond! Geen kussen, geen luchtbed, zelfs geen matje! Ik was ook niet erg onder de indruk van de natuur om eerlijk te zijn (ik ben dan wel ook erg verwend met het Geulse landschap). Maar goed, de groep was gezellig, we hebben leuke mensen ontmoet en we hebben het in ieder geval gezien.

Omdat we een kleine maand hebben uitgetrokken voor de oostkust, kunnen we op bijna alle kleine plaatsjes stoppen. Dus stopten we in Bundaberg waar ze de bekende Australische rum maken. Kryschja is helemaal lyrisch over dit drankje dus ik zei tegen Marjolein dat we dat zeker moesten proberen. We hadden maar 24 uur in dit dorp en gingen niet uit maar keken een film 's avonds (geldbesparing). We sliepen in een 2-persoonskamer zonder ramen maar mét airco! De volgende dag gingen we naar het winkelcentrum waar ik voor €6,50 mijn haar liet wassen en knippen door een stagiaire, no worries; alles is goed gekomen! Toen hadden we eigenlijk geen tijd meer om nog naar een bar te gaan dus kochten we bij de drankwinkel een miniflesje Bundaberg Rum. We namen allebei een slok en onze slokdarm brandde bijna weg door de 37% alcohol. Wij zijn er geen fan van, ook al moeten we het eigenlijk nog proberen met cola want niemand drinkt het puur natuurlijk.

Ons volgende hostel was in Agnes Water, Town of 1770, beetje vreemde naam voor een stadje. Het hostel heet Cool Bananas, ook een beetje apart en de eigenaar was al helemaal een vreemde vogel! Hij had denk ik smetvrees, wat voor ons gunstig was want het hele terrein was super schoon, en hij werd af en toe heel onrustig en lichtelijk agressief. We hebben heerlijk gechilled daar, Marjolein heeft haar eerste surfles gehad en we hebben eindelijk weer eens gefietst! Daar zagen we de Scotties weer, Corie, Rory en Jamie. Heel gezellig met die jongens. De laatste dag regende het heel hard en hebben we met het hele hostel films gekeken in de grote woonkamer met 7 banken en zitzakken. 's Avonds vertrokken we naar Rockhampton waar we om 00.30 aankwamen. Samen met 2 Duitsers namen we een taxi naar het hostel (het regende nog steeds en het was zo'n 20 minuten lopen) en gingen heerlijk slapen. Toen we wakker werden stortregende het dus besloten we om naar het winkelcentrum te gaan. We gingen ook nog naar de bioscoop (Monuments Men, aanrader) om de tijd te doden en werden uiteindelijk om 7 uur afgezet bij het busstation. Onze bus kwam pas om 00.30 dus we gingen hem in elk geval niet missen.
Om 7 uur kwamen we de volgende morgen aan in Airlie Beach waar het eindelijk niet meer regende. Gelukkig konden we meteen inchecken en zochten we onze bedjes op omdat we zo goed als niet geslapen hadden in de bus. We vermaakten ons 4 dagen aan de lagoon boekjes lezend en vertrokken op de 31e op de boot naar de Whitsundays.

Onze boot heette New Horizon en had een 4-koppige crew. We waren met 32 matrozen in totaal, een behoorlijke groep. We waren dan eerst ook bang dat we nooit met z'n allen in die boot zouden passen, viel allemaal reuze mee. We hebben 2 geweldige dagen gehad op deze boot met deze groep mensen. We hebben gesnorkeld en prachtige vissen en kleurrijk koraal gezien, heerlijk gegeten en niet afgewassen, het grootste witte zandstrand ter wereld gezien (Whitehaven beach), zeeziekte ervaren (Marjolein dan) én op de laatste avond werd onze trip compleet gemaakt door een dolfijnen bezoekje! Het waren 3 grote dolfijnen en een baby die de ooh's en aah's prachtig vonden en een kleine show gaven. Later kwamen er nog een aantal haaien, reefsharks; die zijn niet heel groot en niet gevaarlijk. Het was fantastisch! Bij het snorkelen zijn Mar en ik bijna verdronken omdat we helemaal in een deuk lagen om hoe we eruit zagen en omdat ik 'Nemo' riep want we konden hem niet vinden. Al met al was deze trip een van de beste tot nu toe! Het enige minpuntje is dat ik mijn onderlip verbrand heb. Na het begin van wat een gezellige afterparty leek te worden te hebben bijgewoond moesten wij helaas met z'n tweeën op de bus, naar Townsville. Na wederom een heerlijke (lees: afschuwelijke) busreis kwamen we om 1 uur aan bij het hostel en checkten in in een kamer die heel erg stonk. Gelukkig stonken wij ook na 2,5 dag op een boot en niet douchen dus viel het bijna niet op.

De volgende dag vertrokken we na een luxe ontbijtje naar Magetic Island dat bekend staat als het 'knuffel een koala' eiland. Dat knuffelen sloegen we uiteraard niet over! Naast die lieve, schattige, zachte koala heb ik ook een baby krokodil genaamd Gucci vastgehouden en een python om mijn nek gehad, ik zal niet liegen; ik vond het maar niks! Na helemaal lek geprikt te zijn door de muggen gingen we weer terug naar Townsville voor een dagje en toen stapten we voor de laatste keer op de bus en gingen we naar onze eindbestemming Cairns. Daar zijn we nu en ik verheug me al op mijn verjaardag aankomende donderdag.

(Voor eventuele donaties; NL33 ABNA 0410176494 S Bruls.)

Er zijn hier heel wat mensen die ik gedurende mijn reis heb leren kennen dus we gaan het goed vieren woensdagavond. Ik ga hier weer proberen werk te vinden en hoop dat dat snel lukt. Dan kan ik voor een week of 4/5 aan de slag en dan nog 1,5 maand reizen van die centjes. En dan is mijn reis alweer voorbij! Maar laten we niet op de feiten vooruit lopen, ik ga nog lekker 2,5 maand genieten!

Tot snel lieve mensen!

Staschja

Ps. Mijn tijdelijke postadres is Amanda's appartement.

Amanda Mckay/ Staschja Bruls
36/1 robson street
kanimbla cairns 4879 QLD Australia