The good days

Trouwe lezers,

Onderhand ben ik, zoals velen van jullie weten, 21. We zijn mijn verjaardag ’ingefeest’ en dat was echt een ontzettend goed plan. Mijn lieve papa en mama (en ik geloof ook mijn lieve zusje maar ik verstond er bijna niets van door al het lawaai van de club) belden me om 12 uur en zelfs mijn vriendinnetje Inez die in China zit nam even de moeite om me te bellen. Anne was bij me dus aan passie ontbrak het me niet en Yannic was er ook bij. Je verjaardag vieren in een ander land met andere mensen kan heel leuk zijn, ik spreek uit ervaring. Ik heb namelijk een superleuke verjaardag gehad met ontzettend goed weer. Geloof niet dat ik ooit, in de 20 keer dat ik hiervoor mijn verjaardag heb gevierd, zo’n goed weer heb gehad als nu! ’s Ochtends gingen Anne en ik voor een Nieuwjaarsduik gevolgd door een sessie bruin worden en ’s middags hebben we nog lekker een massage gehad. Was wel blij dat ik vriendjes en vriendinnetjes van thuis bij me had die leuke verrassingen voor me hadden geregeld. Ik kreeg een klein verjaardagstaartje met 21 kaarsjes en het cadeau van Casper, Anne en Yannic was een Thai cooking class. Dus papa en mama, weer thuis zullen jullie mijn nieuwe kunsten gedwee moeten ondergaan. Hete, groene curry met kip, Tom yum goong soep en prawn cakes (mijn favoriet). Daarna gingen we stevig uit en vond mijn Nieuw Zeelandse vriendinnetje het een goed idee om mij 21 shots te laten doen. Gelukkig heb ik er ook weer een jaartje verstand bij én zou ik graag nog 22 willen worden dus dat hebben we maar niet gedaan. Wel hadden we tot 12 uur alle drankjes voor 20 bath ( €0.50) en ik kreeg ‘free drink’ kaartjes van ‘Fa’ aan de deur die we onderhand wel kennen. We hebben ons dood gelachen, wat een avond. Toen de lichten van de club aangingen waren onze lichtjes al lichtelijk gedoofd en werd het toch echt tijd om naar huis te gaan. Met Anne en Casper bleef ik bij Yannic slapen, in zijn luxe hotelkamer met airconditioning en twee tweepersoonsbedden (die in het hotel trouwens worden aangeduid als 1 persoons). Heerlijk geslapen en de volgende morgen weer goed gelachen toen Yannic roomservice bestelde voor 3 man en het maar bij de deur aannam. De rest van de dag nog lekker op het strand gelegen in Karon en ’s avonds een heerlijke avond gehad met mijn 3 musketiers. Lekker eten en drinken en goede gesprekken met op dit moment toch wel mijn beste vrienden, wat wil je nog meer! Genoeg over mijn verjaardag, al was die natuurlijk wel speciaal.

Na mijn vorige blog vroeg mij geliefde vader of ik eens iets kon schrijven over de manier van leven hier en typisch Thaise dingen en de mensen etc. Ik dacht eens goed na en besefte me dat ik inderdaad alleen maar vertel wat ik allemaal gedaan heb. Het is wel zo dat ik ook verslagen schrijf voor school en die maak ik meestal als eerste dus om dan in mijn blog weer hetzelfde te gaan beschrijven is niet zo aantrekkelijk. Maar goed, ik zal vandaag mijn uiterste best doen jullie te verrijken met de kennis die ik hier onderhand heb opgedaan door me in de Thaise cultuur en lifestyle te mengen.

De lifestyle is hier met één uitdrukking te omschrijven: het boeit me geen … (zelf in te vullen). De mensen hier zijn onverschillig. Dat is het goede woord. Als het vandaag niet komt, dan komt het morgen wel. Wil je na een tijdje onderhandelen niet de prijs geven die zij vragen, oké, dan koop je het niet. Past het niet, dan maken we het wel passend.

Verkeer hier is een verhaal apart. Voor de mensen die al eens in Thailand zijn geweest, die weten wat ik bedoel. Hier rijdt iedereen waar die wil, hoe hard die wil, met zoveel personen als die wil en onder invloed. Benzine koop je langs de weg uit flessen of geïmproviseerde pompjes en de transportmiddelen variëren van redelijk nieuw tot uit prehistorische tijden. Autowegen kennen ze hier niet. De echte paupers rijden hier op een fiets, dat zijn er dus 10 in heel Patong (vergelijkbaar met Meerssen) ofzo, maar mijn collega’s rijden allemaal dikke auto’s. Tuk tuks zijn hier allemaal gepimpt. Ze zijn overwegend rood en blauw en hebben verschillende kleuren lampjes in het gedeelte waar je zit. De meesten hebben ontzettend harde party muziek, ze rijden behoorlijk hard en zijn overigens veel te duur.

Vrije tijd wordt hier ontzettend nuttig besteed, namelijk met slapen. Als je een Thai vraagt wat ie gaat doen op zijn vrije dag zegt ie gegarandeerd: slapen. Die mensen hier zijn altijd moe en willen alleen maar slapen. Als je aan iemand vraagt hoe het met hem/haar gaat is er eigenlijk altijd wel iets. Van de 10 die je het vraagt zal er misschien 1 zeggen dat het goed gaat. De rest zegt: ‘Not so good’, of ‘So so’ of ‘sleepy’. Een hele andere mentaliteit dan in Nederland dus waar iedereen bijna standaard zegt dat het goed gaat, ook als het niet goed gaat.

Relaties hier zijn pas echt vreemd. Mensen van mijn leeftijd hebben eigenlijk maar zelden vriendjes. Of ze zeggen tegen niemand dat ze er één hebben. Dan wordt er namelijk wel verwacht dat je met diegene gaat trouwen, op redelijk korte termijn. Een ‘gig’ daarentegen wordt algemeen geaccepteerd en is de normaalste zaak van de wereld. Een gig is iemand die (vaak) een vriend van je is maar waarmee je ook meer deelt. De Engelse term zou zijn: friends with benefits. Zelfs mannen die getrouwd zijn en kinderen hebben, hebben hier gigs. Mijn manager vertelde me een keer dat als er een feestje is de mannen degenen zijn die het laatste aankomen maar ook weer het eerste weggaan. Ze moeten voor ze naar huis gaan nog even langs ‘de wallen’. Vreemd hè.

Wat betreft de cultuur merk je heel goed dat hiërarchie hier nog erg heerst. In mijn hotel bijvoorbeeld zijn de mensen die hier het langst zijn het belangrijkst, en dat wordt je ook wel duidelijk gemaakt. De locale trainees hier doen net alsof ik meer ben dan hun. Dat merk ik doordat ze me begroeten met een ‘wai’ (de traditionele Thai begroeting die ouderen nooit voor mij gebruiken) en heel onderdanig doen. Als ik ze in een gang tegenkom zullen ze ook wachten tot ik ben langs gelopen. Dat maakt wel dat ik me ongemakkelijk voel moet ik zeggen.
Hoe meer Thai ik spreek, hoe meer ze me waarderen, sommigen tenminste. Sommige mensen hier zijn gewoon echt heel onaardig tegen me. Dat snap ik niet zo goed. Ik ben op zich toch best een vriendelijk persoon en ik zeg ook altijd hoi tegen iedereen die ik tegenkom. Ik probeer me ook zo goed als ik kan aan te passen aan de cultuur en de levensstijl maar blijkbaar doet dat sommige mensen niet zoveel. Gelukkig zijn er ook mensen waarmee ik het heel goed kan vinden en die mij leuk en grappig vinden, ‘funny girl’ zeggen ze dan.

Voor nu wel weer eventjes genoeg over de Thai cultuur en lifestyle en wat heel anders. Jullie zullen heel wat minder foto’s gaan zien want mijn camera is kapot. Ik weet niet waardoor want hij is niet gevallen, is er geen water/zand ingekomen of niets dus.. Een raadsel. Ben al naar verschillende winkels geweest om te vragen of ze hem kunnen maken maar dan ben ik behoorlijk wat geld kwijt terwijl ik in Nederland garantie heb. Nu heb ik sinds gister mijn gewone gsm weer in gebruik dus maak ik daar foto’s mee maar dat is toch anders.

Morgen wordt een leuke dag want dan is het Songkran. Dat is het Thai Nieuwjaar en één van de leukste public holidays die ze hier hebben. Een groot waterfestijn. Waar je ook bent wordt je nat gegooid met water, rent iedereen rond met waterpistolen en als er een zwembad in de buurt is lig je er gegarandeerd in. Echt een feest voor mij. Ik vertegenwoordig mijn F&B afdeling morgen in het zwembad bij het Waterboxing en sowieso dat ik ga winnen. Uitslagen volgen later.

Eind deze maand ga ik trouwens met Anne, Casper, Yannic, Jos en Bart naar Kuala Lumpur voor onze visum trip. Ik heb wel een visum gekregen om te verblijven in Thailand maar na 90 dagen moet je even het land uit om een nieuwe stempel te halen en dan mag je er weer in. Wij vinden dat we onderhand zelf ook wel wat luxe hebben verdiend en verblijven 4 dagen in het Westin hotel dat ook onderdeel is van de keten waarvan mijn hotel onderdeel is; Starwood. We hebben er allemaal ontzettend veel zin in.

April is een mooie maand met allemaal leuke dingen want aan het echte eind van de maand hebben we natuurlijk nog Koninginnedag wat wij Hollanders in de Dutch Inn gaan vieren.

Nou, tot zover mijn update. Nogmaals bedankt voor alle mensen die aan mijn verjaardag hebben gedacht, echt heel leuk!

Nog 3 maanden en dan ben ik alweer thuis, time flies when you’re having fun and I ám having fun.


Veel liefde van Staschja, die er gelukkig weer een jaartje bij heeft.