It’s all about connections

Ik heb 4 heerlijke vrije dagen achter de rug en zelfs die ene dag werken tussendoor was niet heel slecht. Natuurlijk wil ik de mooie momenten die ik gehad heb met jullie delen dus is het wel weer tijd voor een verhaaltje anders vergeet ik
alles.

Vrijdag was de eerste dag, toen heb ik eigenlijk vrij weinig gedaan. Wat op het strand gelegen, gezwommen in de zee, foto’s gemaakt, kaartjes gekocht in de ‘Le Meridien boutique’, bikini’s gepast (ramp). ’s Avonds uiteraard weer gaan eten met de andere trainees. Deze keer was het meisje dat ons bediende echt heel leuk. Het liefst eet ik de Caesar salade met garnalen of de Italian platter, daar zit mozzarella met tomaat en broodstokjes met parmaham op. Ik geloof dat ik verder niets gedaan heb, ik kan het me nu al niet meer herinneren!

Zaterdag ging ik in ieder geval met Casper op pad. Hij kwam me hier ophalen met de scooter en toen zijn we richting het zuiden van het eiland gereden. Eerst hebben we aan een strand gelegen en daarna zijn we doorgereden naar de grote buddha bovenop een berg. Daar kreeg ik bedekkende kleding want mijn korte broekje en topje waren niet genoeg. Dus sloeg ik een lange wikkelrok om mijn heupen waardoor ik moest lopen als zo’n chinees vrouwtje en een mooie, dunne, groene sjaal om mijn schouders. Ik was er klaar voor. Je kon daar ook een tegeltje (10 bij 10) kopen en beschrijven. Ze zijn het gebouw waar die buddha boven staat namelijk nog aan het bouwen. Ze betalen dat met giften van mensen die daar komen. Als je dan zo’n tegeltje koopt wordt die nog in de muur verwerkt. Leuk idee maar van de andere kant kom ik daar toch nooit meer. Toen we weer naar beneden gingen heb ik eerst nog even geoefend met rijden op de parkeerplaats en Casper vond dat het er erg professioneel uit zag. Op onze weg omlaag zijn we gestopt bij een ‘wegbar’ waar we een heerlijke fruitmix shake gedronken hebben onder het genot van een prachtig uitzicht. Daar heb ik ook aan mijn jaarclub gedacht en mijn shirt even aangetrokken voor een foto! Onze volgende stop was de hele andere kant op, nog voorbij mijn hotel. We zouden richting Bangtao beach gaan maar stopten eerst nog bij een ander strandje om winkeltjes te kijken en een heerlijk drankje te drinken. Bangtao beach voor de zonsondergang die we uiteindelijk toch niet gezien hebben omdat we dachten dat het ontzettend hard zou gaan regenen. We reden naar Patong om lekker te gaan eten en hebben ons bij een Italiaan eens goed laten gaan. Lekker wijntje erbij, hmmm. Rond een uur of 10 heeft Casper me naar huis gebracht en heb ik niets meer gedaan.

Zondag moest ik even een dagje werken. Het was eigenlijk best oké. Ik heb zelfs bestellingen mogen opnemen! Na het werken zou Anne me komen ophalen want ik ging bij haar logeren. We reden even Patong in want ik had honger. Uiteindelijk zijn we uitgegaan met 3 andere trainees van mijn hotel en hebben we een fantastische avond gehad. Toen de avond begon werden we door een ‘propper’ (iemand die mensen een bar in moet proberen te krijgen) The White Room ingepraat. We vonden het super. We hadden in 3 weken Thailand nog nooit zoveel blanke mensen bij elkaar gezien en we werden ook meteen door verschillende jongens aangesproken. De drankjes waren niet zo duur (happyhour), de mensen en de sfeer gezellig, kortom; we voelden ons super. Na één drankje gingen we door naar een club, The Factory. Daar ontmoetten we mijn collega’s. Er stond ook een meisje te dansen waarvan ik zeker wist dat ze Nederlands was. Ik ging het haar vragen en… jawel hoor! Ze heet Lindie en was er samen met een Nederlandse jongen, Eric. We hebben ontzettend gelachen en een prima avond gehad! Aan het eind van de avond toen we naar huis gingen werden we uitgenodigd om de volgende dag te komen zwemmen bij Eric thuis, we zouden contact houden. Anne en ik, met z’n 2en, om half 4 ’s nachts, in Thailand, op de scooter naar huis. We voelden ons zo stoer! Eenmaal bij Anne thuis, na 20 minuten wat behoorlijk snel is voor die afstand, waren we heel moe en hebben heerlijk geslapen.

De volgende dag (maandag) stonden we op tijd op om eens goed te gaan shoppen. Nu kan ik tenminste weer een tijdje vooruit, haha. Ik heb zelfs nog met Anne achterop gereden door het drukke verkeer in en rondom Phuket Town, het ging goed! Geen ongelukken, verwondingen of toeters. Onderhand had Lindie een sms gestuurd of we nog langskwamen dus dat deden we. Eric’s huis is prachtig! Zijn ouders wonen in Thailand, zijn vader is de consul in Phuket. Eric is zelf half Thai, zijn moeder komt uit Thailand. Maar zijn accent is zo Haags dat ik dat nooit zou hebben geweten als Anne het me niet had verteld. Ik voelde me meteen thuis, hij heeft namelijk ook 3 honden. Waarvan er 2 Golden Retrievers zijn! Fijne dag gehad aan het zwembad en ’s avonds nog met z’n 4en wat gaan eten. Lindie’s afscheidsdinertje want zij zou dinsdagavond vertrekken naar Chiang Mai. Aangezien het haar laatste avond was zijn we nog maar een keer uitgegaan en ook deze avond was zeker geslaagd. Joanna, Jos en Yannic kwamen er nog bij, Amanda (nieuw-zeelandse meisje in mijn hotel) en Grisha (rus in mijn hotel). Mijn god, die Rus gooide z’n dance moves even in de strijd, we hebben ons echt suf gelachen! Opeens was iedereen weg zonder iets te zeggen en toen ben ik bij de Rus achterop naar huis gegaan. Had met Lindie en Eric afgesproken dat ik misschien meeging om Lindie uit te zwaaien op het vliegveld.

Dinsdag was ik vroeg op, om 10 uur. Ik moest mijn periodic nog schrijven voor school. Dat is een verslag over je stage. Je krijgt een tiental vragen die je gedetailleerd moet beantwoorden en dan stuur je het verslag op naar je begeleider van school. Ondertussen heb ik mijn was gedaan (ik mag 75 stuks per maand aan het hotel geven maar ondergoed en sokken weigeren ze te wassen ). Ik sprak Lindie nog op facebook en ze zou het leuk vinden als ik nog even langs kwam en misschien mee ging uitzwaaien. Dus heb ik een scooter geregeld (van een van de Filippijnse meisjes hier, die zijn ontzettend aardig!) en ben ik vertrokken. Het duurde nog even voordat ik eindelijk op pad kon want iedere keer als ik beneden kwam bij de scooter bedacht ik me dat ik weer iets vergeten was.. maar goed, op een gegeven moment zat ik op de scooter en ben vertrokken. Ik moet trouwens wel even vertellen dat ik me op dit eiland slecht kan oriënteren terwijl ik daar op andere plekken weinig moeite mee heb. Ik wist dus niet zo goed waar ik heen moest maar het bleek eigenlijk een lange weg te zijn met een hoop bochten de bergen in. Heb erg van mijn ritje genoten! Kwam na Patong door Kamala, waar Jos zit, en daarna in Surin, waar Joanna zit. Ik ben even bij Joanna langs gegaan om te zien hoe haar hotel is. Ik vind dat Courtyard Marriott het beste van de 3 die ik ken. We haalden Jos op en reden daarna weer terug naar Surin om door te rijden naar de Tesco Lotus bij Cheung Talay, het dorpje waar Eric ook woont. Ze hadden me gezegd dat ik maar moest bellen als ik bij de Tesco was, dan zouden ze me ophalen maar ik wist bijna zeker dat ik het zelf wel kon vinden. En dat was ook zo. Geen één zijstraatje gemist en ik was er! Ze waren erg verbaasd dat ik het meteen gevonden had, dat lukte blijkbaar bijna nooit iemand. Dus papa, wees maar trots op me. Nog een lekkere middag gehad met veel warmte en gelukkig een zwembad. Rond vijf uur weggereden (in de auto) naar het vliegveld en Lindie afgezet. Het was niet echt een emotioneel afscheid gelukkig maar ik hou zeker contact met haar. Het was zo gezellig. Daarna heb ik met Eric nog iets gegeten in een Thai restaurant dat ‘Farang’ heet. Dat betekent letterlijk: white man. Het was erg lekker en alweer gezellig. Toen we terug waren bij zijn huis ben ik maar meteen op de scooter gesprongen omdat het eruit zag alsof het ontzettend hard zou gaan regenen. Gelukkig was ik op tijd thuis en heb de regen net gemist. In ieder geval zat ik er niet in op de scooter. We zaten met alle trainees in de staff compound en het regende zó ontzettend hard! Niet te geloven. Het stormde en onweerde. Na een half uur kon ik eindelijk naar m’n kamertje om te gaan slapen.

Vandaag weer hard gewerkt en mijn eerste salaris opgehaald. Morgen vroeg op om mijn work permit te gaan halen, ook al werk ik hier al bijna een maand. Mijn volgende dag vrij is volgende week donderdag. Dat betekent dat ik 8 dagen achter elkaar moet werken, zucht. Och, ik
sleep me er wel doorheen.

Trouwens, nog steeds geen zon in Nederland? Jongens, dan is er toch wat fout gegaan met mijn verzending. Ik zal het opnieuw proberen al zal dat onderhand met die regen ook wel wat meer moeite kosten, maar dat heb ik voor jullie over!

Zo, dit verhaaltje is weer op z’n eind gekomen want het is tijd voor mij om naar bed te gaan.

Chan rak khun,

Staschja